Sitat ein svovelpredikant på gata i Kisumu, ein galning i klede laga av maissekkar som fulgte etter oss oppover Oginga Odinga Street. Han såg totalt sprø ut og truleg var han det og. Dette skiltet er utanfor inngangen til Resam, her inne vil dei ikkje ha nokon form for ”drug abuse”, og undervisninga handlar mykje om det. Forståeleg nok, når ein ser konsekvensane av det. I går var vi på vei til Kristine, og då går vi alltid ein snarvei opp ein sti der det alltid kjem strøymande minst ti ungar som vil snakke med oss. No kom også mora til nokre av dei, og ho var alt anna enn edru. Ho ville klemme oss og fulgte etter oss oppover. Dette var kl to på ettermiddagen. Ungane er skitne og kleda er fillete og fæle, men det er for så vidt ikkje uvanleg uansett. Enkelte har meir hol enn dei har skjorte på seg. I Kisumu er det og mykje fyll og bensinsniffande gatebarn. Frå skriveboka til Ylva (i engelsk): ”They wanted the drug addicts arrested. He would like the drug addicts talked to. Yala had the drug addicts adviced. My father wanted the drug addicts arrested. He had the drug addicts counselled.” And it continues like that.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar